www.aliki-paros-greece.com

 Parikiá - Panagía Thapsanoón - Pígados - Léfkes

Beoordeling: Deze vrij lange wandeling laat ons kennis laat maken met het klooster van de Panagía Thapsanoón, een enorm gebouw, dat eigenlijk niet mooi is; we volgen dan verder meestal mooie paden, waarbij we soms wel eens moeten goed uitkijken om de juiste weg te vinden. We eindigen in het mooie dorp Léfkes, waar we de bus terug naar Parikiá kunnen nemen. Verdient ***.
Eigenaardig is dat geen enkel van de gevolgde paden op de kaarten van Anávasi of Terrain Maps staat.

Tijd: De effectieve wandeltijd (EWT) naar het klooster van Panagía Thapsanoón bedraagt bijna anderhalf uur. Van daar is het een klein half uur tot in Pígados en daarna nog een uur tot in Léfkes. De totale effectieve wandeltijd (EWT) bedraagt dus een kleine 3 uur. Wij wandelden van half elf tot vijf uur, een totale wandeltijd (TWT) van 6u30, met een lange picknickpauze tussen Panagía Thapsanoón en Pígados. 

Routebeschrijving: (0u00) Vanaf de windmolen in de haven van Parikiá loopt een weg helemaal langs de baai naar het westen (naar rechts als je met je rug naar de haven staat); zo kun je langs de vele restaurants en bars wandelen, tot je uiteindelijk aan de rots zou komen met eerst 1 en verder 2 windmolens en met de hotels Pandrossos en verder Nikólas - prachtig gelegen!
Halfweg is er een toegangsweg tot het kástro (wegwijzer "Frankish castle") en de oude stad, met bovenop het kástro het heel mooie kerkje van Agios Konstantínos, met ook een heel mooie ikonostási.

Het kerkje van Agios Konstantínos bovenop het kástro.

Het eigenlijke begin van de wandeling ligt bij de grote kerk met de dubbele torens en de blauwe koepels en je kunt de kustweg dus tot daar volgen, maar veel beter is het natuurlijk eerst het kástro te beklimmen en  van daar af te dalen, via de toren waarin de oude bouwelementen van een oude tempel opvallen, om dan westwaarts te draaien en zigzaggend door de oude stad te lopen - zonder te ver van de zee weg te gaan. Zo kom je ook bij de grote kerk aan, die de mitrópoli is.

(0u10) Op het plein voor de kerk nemen we de weg, niet direct rechts van de kerk, maar uiterst rechts, en dus links van de Kialoa-bar en de lotto-winkel; we gaan landinwaarts via een lange, slingerende betonstraat, die na 5 minuten de rondweg oversteekt naast een brug, en rechtdoor verder gaat.

(0u15) Bij het eerste kruispunt, al na 15 m, gaan we op een bredere straat rechts; we laten twee straatjes rechts en bij het volgende gaan we links, links van een muur en een blauw houten hek. Zo slingert de weg tussen villa's, tot we na 7 minuten voor een grote villa komen, met palmbomen en een pergola met een trap aan de buitenkant, waar de weg splitst. Hier nemen we het smaller betonwegje links van het groene scherm dat de villa afschermt en we volgen het 5 minuten zonder in de vallei af te dalen - we houden dus telkens rechts bij een splitsing. Bij een heel bescheiden kapel met plat dak wordt het wegje een smaller grindwegje, dat na nog eens 2 minuten op een betonwegje uitkomt.

(0u30) We volgen het naar links naar beneden en na 100 m nemen het betonwegje rechts, bij een sportveld dat links ligt. Enkele minuten later wordt het beton bij de laatste grote villa grind en na nog 2 minuten klimmen komen we onder een elektriciteitsleiding, met links en rechts enkele vervallen gebouwtjes.

(0u35) Na 1 minuut buigt de grindweg links en hier begint rechtdoor eindelijk het echte oude pad, dat tegen de flank van de heuvel op klimt: rechtdoor is er een vrij brede rotsachtige weg (rode stip), het pad tussen muren rechts ervan is overgroeid en loopt dood door deze weg. Na 1 minuut blijven we natuurlijk rechtdoor gaan en zo klimmen we 10 minuten, tot we naast een andere elektriciteitsleiding komen. Het pad begint nu af te dalen tot we 5 minuten daarna helemaal in de vallei komen. 

(0u51) Op een steen zien we een rode stip, maar eerst moeten we in de valleibedding verder over rotsblokken klauteren en blijven we zo onder de elektriciteitslijn. Soms vinden we een stukje pad rechts, daarna zien we een tweede stip, daarna komt er een stukje pad links en zo komen we ongeveer 6 moeilijke minuten bij een soort pompstation of elektriciteitscabine, gebouwd in grijze stenen.

Klauterend in de rotsachtige bedding.

(0u55) Hier is het opletten: VOOR deze cabine gaan we rechts uit de bedding en zo vinden we, vlak naast een zware elektriciteitspaal (rode stip), een duidelijk, smal pad dat gauw breder wordt. Nu volgt een mooi eind, tussen bloeiende brem (23 mei 2007), terwijl we lopen naast een diepe kloof. Enkele minuten verder komen we tussen de twee hellingen van het valleitje, maar we blijven wel op de linkerhelling. Overal waar we kijken zien we nu mooie olijfbomen en bloeiende brem!


Het pad naar de Panagía Thapsanoón, in de lente tussen de bloeiende brem.

Na 7 mooie minuten gaat het pad links van een afsluiting in betonijzer en wordt het smaller (rode stip). Het blijft stijgen en achter ons zien we weer een hoekje van de zee. 
Weer 4 minuten verder komt het monopáti tussen muren; het is nu ook een eindje sterk overgroeid en wat verder zijn er ook enkele verzakkingen. Er ligt ook puin op het pad van een nieuwe aardeweg boven het pad: we blijven op het pad en na enkele minuten zien we aan de overkant de kapel van Péra Panagía en nu duiken ook de toppen van de kantelen van de Panagía Thapsanoón op!



De Péra Panagía en het pad dat ernaast loopt.

(1u15) Even verder komt het pad in de bedding terecht en - let op - we steken die links houdend over in de richting van het kerkje en het huis ernaast.

[We gaan dus NIET verder in de bedding op de trap naar het gehucht op de rechterflank van de vallei te nemen. We gaan over de bedding ook NIET rechts - er is daar wel een pad naar het klooster toe, maar het is heel sterk overgroeid.]

We gaan dus links omhoog tussen muren in de richting van het huis. We passeren ernaast en gaan nog 2 minuten omhoog, tot we na twee versperringen op een wegje komen. We gaan rechts en vervolgen zo'n 4-5 minuten op het grindwegje, tot we weer een hekken moeten openen. Er volgt dan nog 4 minuten een betonwegje, tot we links van het grote klooster uitkomen. Bijna rechtover, bij de linkerhoek van de muur rond het klooster, begint het vervolg van onze wandeling, maar eerst gaan we even rechts tot voor het klooster. (1u28)

[De grindweg rechts die langs het klooster loopt gaat in een enorme boog door het binnenland van Páros tot in Léfkes! De grindweg links (rechts van de grote elektriciteitspaal) keert terug naar Parikiá.]

Het enorme, suikerachtige gebouw dateert pas van 1939 en is een vrouwenklooster, waar alleen vrouwen die "goed" gekleed zijn binnen mogen.
We hebben hier ook een mooi uitzicht over de kust van Páros, met links Náxos en rechts Ios.

Het klooster van Panagía Thapsanoón.

(1u28) We keren even terug van bij het klooster en nemen het pad rechts, net voorbij de hoek van de kloostermuur. Ongeveer 20 m verder vervolgt het tussen muurtjes. Het komt nog even tegen de weg aan, maar gaat dan rechts als een rotswegje tussen muurtjes verder. We krijgen een mooi uitzicht op het moderne klooster.
Na 5 minuten komen we tegen een hekken aan, met een waarschuwing voor een Rottweiler... - maar 10 m ERVOOR is er rechts een smal monopáti dat  links van een muurtje naar beneden gaat (+ blauwe pijl en rode stip).

(1u35) Nu volgt er een mooi eind: na enkele minuten dalen we langzaam in een brede vallei af, begroeid met een enorm tapijt van bloeiende brem (23 mei 2007). Na 7 minuten gaat het scherp naar rechts (rode stip) en dalen we steiler af.

 

Het monopáti naar Pígados.

Zo komen we na 13-14 minuten op de bodem van het riviertje, dat we scherp naar links volgen (rode stippen). 

(1u49) Even later komen we bij een splitsing: rechtdoor gaat het verder richting Agios Minás en Maráthi - zie de wandeling Parikiá - Panagía Thapsanoón - Agios Minás - Maráthi - Náoussa.
Hier gaan wij RECHTS op een pad omhoog (2 rode stippen) en na 1 minuut komen we mooi tussen muren terecht (rode stip). Korte tijd later houden we bij een totaal versperd pad links, maar ook ons pad is vooral in het voorjaar erg overgroeid. Na enkele moeilijke minuten gaat het weer beter en na 7-8 minuten komen we rechts van enkele gebouwtjes (en een lelijke duiventoren) terecht op een grindweg. 

(1u56)  We gaan rechtdoor (rode stip), passeren boven de kapel van Agia Kyriakí en na weer 5 minuten komen we tussen de enkele huizen van het gehucht Pígados - sommigen noemen het ook Vouniá.

(2u01) Even later is er een driesprong: rechtdoor, rechts van de kapel van Agios Geórgios, loopt de weg naar Agios Minás (rode stip), wij gaan hier scherp RECHTS omhoog op een grindweg die gauw beton wordt. Na 6 minuten buigen we scherp links en zo klimmen we nog 7 minuten tot we ongeveer boven op de heuvelkam komen: we hebben achter ons een weids zicht op de hele vallei, met op de andere kam nog altijd het klooster van Panagía Thapsanoón.

(2u14) Het betonnen wegje komt voor een breed hekken, waar een grindwegje verder naar rechts loopt. We gaan door het hekken en dalen steil af op beton, langs een huis. We houden op een betonhelling RECHTS tot we even verder achter een hek in betonijzer een mooi pad tussen muren vinden, dat naar links afdaalt.

(2u19) Dit onverwachte pad staat ook niet op de kaarten en wordt een schitterend monopáti, soms roestbruin, soms oneffen geplaveid. Na 6-7 minuten krijgen we een mooi uitzicht op Maráthi en Náoussa en ook op Náxos.
Wat verder daalt het pad scherp naar rechts: vóór ons ligt een groene vallei, met in de inzinking van de kam enkele huizen en molens van Léfkes, rechts de twee toppen van de Profítis Ilías.

Het pad dat in de richting van Léfkes loopt.

Mooie vergezichten, hier op Maráthi.

We dalen nu verder af, in de richting van de bocht van de asfaltweg en de brug die er ligt. Na enkele minuten komen we voorbij een klein wit gebouwtje en dan wordt het pad steniger en lastiger. Na weer 7 minuten komen we op een grindspoor dat we naar rechts, dan LINKS en weer rechts draaiend volgen. We lopen nu recht naar Léfkes.

(2u35) Ongeveer 2 minuten verder komen we voor een nieuwe kapel, waar we scherp LINKS verder afdalen. De grindweg komt na een strook beton op de asfaltweg uit, net links van de brug.

(2u41) We gaan rechts en steken de moderne brug over; daar zien we links de oude Byzantijnse brug en wat verder gaat een pad links naar die brug toe (wegwijzer) - rechts loopt de oude Byzantijnse weg omhoog naar Léfkes!

De oude Byzantijnse brug, in de buurt van Léfkes.

De wegwijzers naar de Byzantijnse weg en de brug.

(2u44) We gaan dus rechts omhoog: het pad toont nog vaak het oud plaveisel en klimt prachtig, soms heel steil, tot boven, waar we op de asfaltweg uitkomen.

De oude Byzantijnse weg klimt naar Léfkes.

We gaan rechts en bij de wegsplitsing houden we links. Na een goede 3 minuten begint voor ons de geplaveide hoofdstraat (wegwijzer Léfkes). Hier bevindt zich ook de bushalte. (2u53) 

Uitzicht op Léfkes.

[Links op de dalende asfaltweg is er het aangename terras van het kafenío tis Syntrofiás. Het is er aangenaam wachten op de bus en ... we hebben er een mooi uitzicht op Lefkés en de hele vallei met het Byzantijns pad dat naar Pródromos loopt.]

 

 

 Home