www.aliki-paros-greece.com

 Poúnta - Voutákos - Alykí

Beoordeling: Páros is het enige eiland van de Cycladen waar het oude kustpad over een vrij lange afstand bewaard is gebleven: zo kun je op een aangename manier praktisch langs de hele zuidoostelijke en zuidwestelijke kust wandelen. De wandeling Pródromos - Márpissa - Píso Livádi - Dryós verloopt op de oostkust langs soms heel aangename stranden, deze wandeling volgt het kustpad tussen Poúnta en Alykí. Verdient als beoordeling **.

Tijd: Eerst volgt deze kustwandeling zo'n 35 minuten (in effectieve wandeltijd) een grind- of zandweg; daarna wisselen vage paadjes en trajecten op stranden elkaar af gedurende nog eens 45 minuten, en ten slotte volgen we gedurende 40 minuten bijna altijd mooie paden voor we nog 10 minuten op wegjes verder gaan tot in Alykí - een totaal dus in EWT van 2u10. Wij wandelden van half elf tot 2 uur, dus een totale wandeltijd (TWT) van drieëneenhalf uur.

Routebeschrijving: [Vanuit Parikiá zijn er geregeld bussen tot in Poúnta, en ook vanuit Alykí kun je vlot met de bus terugrijden naar Parikiá.
Het is ook gemakkelijk Poúnta te bereiken met de ferry vanuit Antíparos...
]

(0u00) Vanaf de aanlegplaats voor de ferry naar Antíparos en de bushalte gaan we even landinwaarts op de asfaltweg, maar gauw nemen de bij een kleine kapel de grindweg rechts die nu lange tijd de kust zal volgen.

(0u12) Na 12 minuten komen we langs Paroskite (www.paroskite.gr) want hier wordt er, in de winderige zee-engte tussen Páros en Antíparos veel aan kite surfing gedaan. Enkele minuten verder is er nog zo'n centrum en dan gaat het soms heel zandige wegje verder, af en toe vlak naast het water.
Het wegje buigt links en zo komen we op een ander wegje terecht, links van een lange rij tamarisken - we blijven natuurlijk de kust volgen. Af toe is het wegje meer bestrooid met stenen of grind.

(0u34) We passeren een mini haventje en komen bij de kapel van Agios Nikólaos; het zandwegje loopt nog verder en bij een splitsing houden we natuurlijk weer rechts langs de kust. Uiteindelijk loopt het wegje dood bij een privé huis: we gaan hier langs het water praktisch zonder pad verder, rechts van een veld, verder rechts van een wijngaard en dan van enkele mooie huizen (waarvan 1 met een kapel).

(0u49) Na het laatste huis gaat een heel vaag pad verder tussen de rotsen, meestal 5 tot 10 meter van de waterkant: soms is de bruine streep van het pad duidelijk tussen het groen, soms is het wel heel vaag. Naarmate we de kaap naderen lopen we meer op de rand van de scherpe bleke rotsen naast de waterkant.

(1u01) Na een vrij moeilijk eind komen we tegen een muur, waar we links door een bres moeten om dan af te dalen naar een zandstrand. We volgen eerst dit strand en dan een lang keienstrand en komen zo op een wegje dat langs de huizen van Voutákos loopt.





Het haventje van Voutákos.

 

 

 

(1u10) Voorbij het kleine haventje gaat de weg nog even verder, maar dan eindigt hij; we volgen weer een zandstrand en daarna lopen we tussen een afgebrokkelde muur en rotsen, langs het water. Waar de doorgang tussen het water en tamarisken moeilijk wordt, gaan we even links van de tamarisken verder, op de rand van een veld. We komen weer op een keienstrand en plots wordt het pad veel duidelijker, tussen een muurtje en roodachtige rotsen.

Het pad is nu veel duidelijker...

Wat verder volgen we even een stuk wegje om een roodbruine kleine kaap te omzeilen, we komen weer op een smal strand en dan wordt het pad opnieuw duidelijker, rechts van agaven.

(1u24) We komen langs een piepklein strandje en mooi geërodeerde rotsen, en dan loopt het pad nauw tussen een muur en de begroeiing - een mooi eind. 

  

Soms zijn er mooie erosieverschijnselen naast ons...

 

Na weer 5 minuten komen we nog eens op een strand; aan de overkant gaat het verder op een keienpad, op de rand van de bleke rotsen en 3-4 meter van de waterkant. Zo lopen we links buigend op de laatste kaap, met de eilandjes Glaróbi, Tigáni en Panterónisi vóór ons. Het pad stijgt wat en we buigen nog meer links, terwijl Alykí vóór ons opduikt.

(1u42) Na een mooi eind komen we weer op een strand dat we oversteken in de richting van enkele huizen. Aan de andere kant gaat het pad weer verder, weer wat hoger boven het water. We zigzaggen tussen lage muurtjes en dan gaat het mooi verder onder tamarisken.

 

Een mooi eind onder en naast tamarisken.

 

(1u49) Na weer een mooi eind houden we wat rechts, zodat we een de hoek van een muur komen, waar we door een houten hekje moeten (vergeet niet het te sluiten!). Na nog zo'n houten hekje gaan we weer verder tussen de begroeiing en de bleke rotsen. Na enkele minuten gaan we wat hoger lopen om een kreek te omzeilen.
We buigen naar links om rond de vrij brede baai van Alykí te lopen en na in totaal 14 mooie minuten komen we op een wegje dat loopt naar een strand met erachter een binnenmeer (voorjaar 2013). (2u00) We komen op een betonwegje dat rechts afdaalt naar de zandweg die verder loopt tussen de zee en het binnenmeertje. Aan de andere kant komen we weer op een betonwegje, we lopen langs een tennisveld en steken dan het prachtige strand van Alykí over, zodat we in het centrum komen met de bushalte.
Bij een bosje tamarisken en een períptero (kiosk) kunnen we rechts gaan op bij enkele terrasjes, waarvan het mooie terras van To Balkóni tou Alykí. (2u11)

[In mei 2013 waren er bussen terug naar Parikiá om 14u35, 16u40 en 18u10.]

 

Een uitnodigend terras in Alykí!

 

 

 Home